Alberto Tomba

Jaaaaa van de week was ie er weer hoor. De Alberto Tomba kwam flink in mij los. Waar? In Winterberg welteverstaan! Emile was de aanstichter van dit alles. Zijn appje zorgde voor een verbluffend resultaat. Met 8 vrienden genoten we een lang weekend in Winterberg. De latten werden onder geklikt en het was vanaf minuut één gaan. Natuurlijk skiet de één wat beter dan de ander, daarom is Winterberg een perfecte locatie. Dichtbij de piste lag ons riante appartement, wat nog net niet fungeerde als pitbox. We kennen elkaar al een tijdje, dat scheelt. Met 8 mannen een lang weekend een kamertje delen was geen opgave, het voelde als thuiskomen. De oordoppen deden verdienstelijk hun werk, maar toch kwamen Hein en Tom moeiteloos door de geluidsbarrière heen. Het mocht de pret niet drukken.

De Brabander, bekend bij menig Winterbergfanaat, fungeerde als een prima Après-ski etablissement! De ski-hits waren niet aan te slepen, evenals de goudgele rakkers, pretcilinders en de Heini’s! Maar de hoofdmoot was het skiën. Uiteraard ontstond er op geheel natuurlijke wijze een schifting onder de betere en de iets wat houterige skiërs. Daarom willen Tom & ik, onze bloedgabber Joren bedanken dat hij zich bij onze Wolfpack aansloot. Al moet ik nogmaals zeggen, dat dit op een geheel organische wijze tot stand kwam. Tom was betrokken bij een race incident en nadat de safetycar was geëindigd lette Joren even niet op. 5 Alberto Tomba’s stoven, uit het niets, weg. Ze sloten hun eigen pack. Al slalommend probeerde het achterveld, lees Joren en daarna op gepaste afstand, Tom & ik aan te sluiten. Dit tevergeefs, als een stel buitenbeetjes werden we de Eddy de Eagels van de groep. Direct was de druk van het presteren eraf en bedwong ons drietal zo onze eigen pistes, niet wetende dat Winterberg ook zwarte pistes bezit. Hier kwamen we vanzelf achter. Enig voordeel van Winterberg is dat je vanaf de piste zo beneden bent. Skiënd vallend, of glijdend, het maakt niet uit, de rit zit er zo op.

Godzijdank kwamen beide Wolfpacks elkaar, op de piste, zo weer tegen. Zo groot is Winterberg nou ook weer niet. Vanwege verschillende technische mankementen werden om de haverklap pitstop ingepland. Gelukkig werd de algehele rit aan het einde van de dag netjes volbracht. Iedereen stuurde z’n eigen bolide moeiteloos over de streep. Om zo de festiviteiten voort te zetten in de Brabander. Winterberg, wat was je gaaf. Tot volgend jaar!