Albino
Welkom terug bij het tweede deel van de column over de handelsmissie in huize Van Vilsteren, die halverwege de zero’s begon. Zoals je in mijn vorige blog ‘Een zonnig vooruitzicht’ las, kunnen wij louter spreken van een langdurend kassucces. Oké, misschien was er hier en daar een hobbeltje en waren de kinderkleding en de BMW, Peugeot en Daihatsu financieel een debacle, maar met het verpakkingsconcern Moniss hadden we een schot in de roos. De verkoop van het bedrijf was achteraf een opluchting. Het was net iets te veel van het goede. Als een stel albino’s werkten we onszelf op onze zolderkamers een slag in de rondte. We zagen haast geen daglicht meer. Ik weet het nog goed, het was vrijdagmiddag. Monique belde aan, ik deed open. ‘We moeten praten’, zei ze. Ik zag haar niet, ik hoorde alleen haar stem. De zon weerkaatste via haar witte huid mijn ogen. Het kon zo niet langer, het was game, set en match.
Een mooi stukkie triplex
We besloten de zon op te zoeken. Monique, mijn zwager Gerjan (Gerrie voor intimi) en ik, gingen naar Zuid-Frankrijk om bij te komen van alle Moniss-perikelen! De ouders van Gerrie hadden daar een riant optrekje om volledig tot rust te komen. We kwamen terecht in een totaal andere wereld, namelijk de Côte d’Azur. Op een werkelijk heerlijk viersterrencamping met de naam Parc Valrose in het Maures-gebergte, gelegen vlak bij het schilderachtige dorpje La Londe-les-Maures, streken we neer. We zagen na vijf jaar keihard werken eindelijk weer zonlicht. Bijkomend van een heerlijke duik in het zwembad en liggend op een fijn, degelijk strandbed kwam het idee vanzelf: hier komen wij terug. Na een fijne maar straffe strandwandeling – ja ja, de Middellandse Zee ligt op tien minuten rijafstand – wisten we genoeg. Een flitsende onderhandeling met de campingbaas leverde ons een mooi stukkie triplex op. We hadden vanaf toen onze eigen sleurhut, oftewel we konden op vakantie naar ons eigen optrekje in Zuid-Frankrijk. En niet geheel onbelangrijk: mensen konden voor een prikkie deze stacaravan huren en genieten van een welverdiende vakantie in onze casa, hoe vet is dat?
‘Je m’appelle Dennis’
Na een paar jaar kwam er een nieuwe campingbaas. En iedereen weet: als ergens een nieuwe baas binnen komt, het maakt niet uit waar, moet je erbij zijn. Ze lopen met één groot vraagteken rond en dat is hét moment om keiharde afspraken te maken. Zo gingen Gerrie en ik eens een goed babbeltje maken met Marcel, de nieuwe campingbaas. Gerrie stelde zich netjes voor: ‘Je suis Gerrie.’ Ik volgde al snel met: ‘Je m‘appelle Dennis, ça va?’ Marcel keek ons vol bewondering aan en nam ons serieus, althans daar gingen wij van uit. Gerrie met zijn heuptas hangend voor zijn iets te corpulente buik; je bent toch in het buitenland, een beetje opletten kan geen kwaad. Ik met hoog opgetrokken witte sokken in mijn badslippers. Gerrie en ik, we waren op een missie. Wij gingen Marcel eens even het komende tienjarenplan van de camping voorleggen. Een uitvoerig, gedegen, primordiaal en minutieus plan, ik kan niet anders zeggen, legden wij hem die middag voor. Het enige wat er van dit plan uiteindelijk is gerealiseerd, is dat wij een hagelnieuw chalet hebben afgedwongen op de mooiste plek van de camping.
Sunset Boulevard
Ik neem je mee naar chalet nummer 79 op camping Parc Valrose. Aan de mooiste straat van de camping, die niet voor niets Sunset Boulevard wordt genoemd, staat een ontiegelijk mooi zespersoons chalet, dat van alle gemakken is voorzien. Het is ruim opgezet, waarbij je genoeg ruimte hebt om – zogezegd – je kont te keren. Het is hoogzomer, maar in ons chalet waan je je in de ijstijd, omdat de airco op standje kernsplitsing staat. Wat ik al aangaf: het is één van de vele gerieflijkheden waarover deze keet beschikt. De kavel waarop ons chalet staat, heeft tevens ruimte voor een parkeerplek, met daarachter een ruim opgezet terras. Enfin, je geniet volop van de mediterrane zon die dag in, dag uit op je knarretje schijnt. Elke avond zittend op het terras krijg je gratis en voor niets een idyllische zonsondergang voorgeschoteld, waar de romantiek vanaf druipt. Menig huwelijksaanzoek heeft hier al plaatsgevonden, heb ik mezelf laten vertellen. Dit chalet, het terras, de omgeving: alles klopt, je leeft ‘la belle vie’! En, niet geheel onbelangrijk, de plantjes en bloemetjes staan te allen tijde vol in bloei. Dan moet je ze wel even elke dag water geven, anders is het laatstgenoemde niet het geval. Wil je naar het zwembad? Dat kan. Op een kleine dertig meter ligt ineens, uit het niets, een zwembad. Je neemt een heerlijke verfrissende duik. Ondertussen vijzel je Frans op of zondert jezelf af met een podcastje op volume tien. Zin in een goed boek, struin door de bibliotheek van chalet 79 en lees 'Op zoek naar een Schat of De laatste golf. Geen probleem, niets is te gek aan Sunset Boulevard op camping Parc Valrose.
Cadre magnifique
Na ’s ochtends een stuk baguette in je huig te hebben gedrukt, trap je hem aan met je gezin. Dit om een zo groot mogelijke snuif cultuur op te doen. Hou je vast, want dit wordt een ware apotheose, een climax, een optimum, het summum, kortom één van de vele toppunten van je vakantie. Je bezoekt de mooie omgeving of zoals de Fransen dat zeggen een ‘cadre magnifique’. Hyeres, Fréjus, Saint-Tropez en Monaco, het is maar een greep uit de vele mooie stadjes op rijafstand van de camping. Bezoek beeldende Franse dorpjes, zoals Ramatuelle, Bormes Les Mimosas en Port Grimaud. Ga naar badplaats Le Lavendou om ouderwets te bakken, laat jezelf vollopen met wijn bij een chateau in de buurt of koop jezelf ziek op de zondagsmarkt in La Londe. Iedereen komt aan zijn trekken. En voor kinderen zijn er een aquapark, een pretpark en een kartbaan in de buurt. Een tip mijnerzijds: doe niet, zoals ik dat deed met mijn gezin, alles in één dag. Test je huwelijk niet op deze wijze, want anders ben je ver weg van het aanzoek waar ik het hiervoor over had. Smeer de vele toppunten uit over je gehele vakantie. Nogmaals: tranquillement, geniet en neem de tijd.
Instagram: Holiday_in_Frankrijk
Zus Monique heeft een fantastisch Instagram-account aangemaakt waar je alles nog eens rustig op je in kunt laten werken. Het heet Holiday_in_Frankrijk en het laat alles zien wat ik je net beschreef. Wat ik al zei, een prima camping en een fantastisch chalet, waarin je jezelf vanaf minuut één thuis voelt. Vermenigvuldig dit met de sublieme plaatjes en je krijgt een eindeloze impressie van de Côte d’Azur. Daarbij, ik heb je versteld doen staan met bovenstaand relaas. De vertelling nam je mee naar de zon, de zee, het strand en de romantiek waar je al een tijdje van droomde, maar tot nu toe nooit echt vond. Je smelt al bij de gedachte. In het kort: je gaat boeken!
Ter zake
Ter zake. Hoe lang heb je nodig? Laat ik zeggen: aan een week heb je niet genoeg, aan twee weken eigenlijk ook niet. Het is handig om deze regio een jaartje of drie aan te doen, uiteraard op dezelfde camping, in hetzelfde chalet en voor dezelfde spotgoedkope prijs. Boek via holiday_in_Frankrijk, Micazu Parc Valrose (beheerder Ellen) of via booking.com (Camping Parcvalrose Mobile Home 79). Zoals je ziet, wedden wij op drie paarden, maar men houd nou eenmaal van keuzes. Wie zijn wij om daar niet aan te voldoen! Kom met de auto en geniet van de Route du Soleil (zie Blog; Be Fast, Be happy) of vlieg van Rotterdam naar Toulon en huur een auto (de camping ligt op een kwartier van het vliegveld). Je bent vrij om te doen wat je wilt. Ik hoor graag van jou en namens holiday_in_Frankrijk, Micazu en Booking wensen wij jullie een zonovergoten en relaxe vakantie toe.
Reactie plaatsen
Reacties